Zeeheld sans doute!

De Vergeten Zoetwater Zeeslag: Gecoördineerde inzet matrozen & mariniers op de Waterlinie. Vanuit de admiraliteit van Amsterdam keert Michiel met meer dan 250 uytleggers, 400+ walvisvaart-sloepen en 1000 mariniers te schaats de Fransen op het water. Publicaties in diverse tijdschriften waaronder Mars & Historia en vele anderen. Samenwerking met Fort bij Vechten en een team van onderzoekers levert beter inzicht in de organisatie van de vloot op land. Na het symposium volgen tentoonstellingen en presentaties op aanvraag. Dit blijkt de langste maritieme slag van onze geschiedenis gebruik makend van revolutionaire tactiek, joint werken met het leger en onze soevereiniteit stond daadwerkelijk op het  spel.

Agenten voor de koning, Engelse spionage tijdens het Rampjaar, 1672-1673, Anne Doedens, Liek Mulder, Frits de Ruyter de Wildt, Waanders Uitgevers, ISBN 9789462623934, €22,50 

Een brief gaf aanleiding tot de ontdekking hierboven: "de vloot is slecht bemand en slecht bewapend" vlak na Solebay...

Herontdekt Locatie ingewanden gevonden! Hij gaf zijn leven. Wat geef jij? >>>>

Gelijkwaardigheid

Normen en waarden als gelijkwaardigheid & respect zijn van alle tijden. Hieronder worden kort voorbeelden geschetst en een aantal aannames genuanceerd. Zij tonen aan waarom Michiel in zijn tijd al volgens actuele normen en waarden met zijn medemensen omging. Hij dient daarbij mogelijk als voorbeeld voor de huidige voorvechters van gelijkwaardigheid en respectvol handelen, al is zijn geweldloze en bescheiden aanpak hiermee in schril contrast: (voor uitvoerige tekst zie de site, alle informatie op deze site is historisch verifieerbaar) 

Geslacht: Hij ging gelijkwaardig om met zijn echtgenotes, die hij heel anders behandelde dan veel tijdgenoten: hij liet het inkopen van proviand voor de bemanning aan hen over wat oa bijdroeg aan de bijnaam Bestevaer.

Status: Ook personen van andere sociale status, lager of hoger benaderde hij gelijkwaardig. Hij bleef ongeacht zijn stijging op de maatschappelijke ladder een gewoon mens getuige zijn woonhuis aan de Prins Hendrikkade tussen de scheepsbemanningen, terwijl hij zich eenvoudig een pand langs de grachtengordel kon veroorloven.

Geloof: Ondanks zijn streng reformatorische geloofsovertuiging handelde hij succesvol met de moslim heerser van Sale, Marokko. Daarnaast verloor hij zijn leven strijdend voor het behoud van Sicilië voor de Katholieke Spaanse Kroon

Geaardheid: Hoewel subtieler tolereerde hij ook meer bij afwijkende geaardheid onder zijn bemanning, getuige zijn relatief milde straffen aan boord. Vermoedelijk, maar lastig te bewijzen, waren deze straffen meer gericht op beheersing bemanning dan op bestraffen van de "overtreder".

Huidskleur: De meest actuele discussie. Hij had een jeugdvriend, Jan Compagnie. Deze Ghanese verstekeling groeide samen met Michiel op en samen haalden zij veel kattenkwaad uit. Zij waren in hun jeugd goede vrienden. (biografie door G Brandt) toen Michiel de koopvaardij in ging moet Jan op enig moment teruggekeerd zijn naar Ghana. Door zijn beheersing van onze taal en omgangsvormen wist hij lokaal in groot aanzien te komen; Gouverneur van Goeree. Hij maakte dus een vergelijkbare carrière langs de maatschappelijke ladder als Michiel. Tijdens Michiel's reis vanaf 1664 langs de West- Afrikaanse kust kwamen de twee elkaar weer tegen en begroetten elkaar meer dan vriendelijk. Hierover meldt Michiel niets in zijn journaal, maar zijn collega kapiteins valt het destemeer op. Dat zij uitermate goede zaken konden doen en elkaar tijdens en na deze ontmoeting hebben geholpen ligt voor de hand, maar verdient nader onderzoek. Zo zou Jan cruciale ondersteuning hebben geleverd bij het heroveren van Fort Goeree.

Politiek: Zelfs tegenstanders behandelde hij met het respect waar wij eeuwen later de Conventie van Genève voor nodig hadden: Adm George Ayscue nam hij gevangen om hem te behoeden voor de doodstraf op last van Cromwell (wat hem de hoogste krijgsgevangen Engelse militair ooit maakte) en toen hij Adm Holmes had ingehaald bij St Johns, Canada, liet hij daar 600 krijgsgevangen Engelse matrozen aan de wal achter ipv het gebruikelijke “zwemles op de oceaan”. 

Een paar misvattingen, die nuancering verdienen:

- Slavenhandel in West Afrika. Nuance: In opdracht van de Staten Generaal en met hulp van lokale stammen werden de forten Goeree en Cormantijn voor de WIC teruggehaald. Dat de lokale stammen hierbij hielpen is terug te voeren op het belang hun krijgsgevangenen en ongewenste stamgenoten liever aan ons te verkopen dan aan Engelsen of Portugezen. 

- Fort Elmina: Ondanks dat telkens juist dit fort genoemd wordt in relatie tot de Ruyter is hij er nooit geweest. Michiel schreef een brief aan de consul of hij nog nodig was en kreeg als antwoord: "Niet nodig. Ik heb aangekondigd dat je onderweg bent en de Engelsen gingen vanzelf al weg"... (vrij naar origineel)

- 2500 slaafgemaakten vrijgekocht. (Rechterhand van Nederland, R. Prud'homme van Reine) Dat is geen handel, maar een slechte businesscase, want hij kocht ze om ze vrij te zetten. Nuance: vooral blanke protestantse Nederlanders. Waaronder 28 Hongaarse predikanten, eentje tweemaal...

- er is één vermelding van “15 zwarten” die hij aan boord heeft en aan de wal afzet. Onderzoek geeft aan dat hij die van een buitgemaakt Frans schip heeft overgenomen. Hij zet ze aan de wal op een plek waar slaafgemaakten vrij konden leven. Is dus ook geen handel, eerder barmhartigheid.

- Van Michiel A. de Ruyter is tot op heden geen enkele historisch bewijs gevonden, dat hij persoonlijk aan slavenhandel zou hebben gedaan, noch slaafgemaakten in dienst had. Dat laatste was overigens verboden in de Republiek zelf... (context)

Als stichting met het doel historisch erfgoed (ic Michiel de Ruyter) met een breed publiek te delen sluiten wij ons aan bij de actuele maatschappelijke discussie en plaatsen ons boegbeeld in een ruimere context dan in het verleden werd gedaan. Daarbij proberen wij een zo volledig én correct mogelijk beeld van de persoon, zijn daden en zijn tijd te geven, waarbij waarheidsvinding en kennisvermeerdering onze drijfveren zijn.

Lees gerust verder op de site of neem contact op om nog meer voorbeelden en toelichting. Geschiedenis is immers een weergave van het verleden door de ogen van het heden, maar juist daarom een waardevolle bron, die ons een spiegel kan voorhouden. 

Doe de test: Hoeveel slaafgemaakten werken voor jou?

Het verleden kunnen we niet veranderen, de toekomst wel.